ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ

Καταπέλτης , μηχανισμός για την έντονη προώθηση πετρών, λόγχων ή άλλων βλημάτων, που χρησιμοποιούνται κυρίως ως στρατιωτικό όπλο από την αρχαιότητα. Οι αρχαίοι Έλληνες και οι Ρωμαίοι χρησιμοποιούσαν ένα βαρύ όπλο σαν βαλλίστρα γνωστό ως μπαλίστα για να πυροβολήσουν βέλη και βελάκια καθώς και πέτρες σε εχθρικούς στρατιώτες. Ο όρος καταπέλτης Μπορεί επίσης να αναφέρεται σε αυτά τα όπλα, αλλά πιο συχνά ορίζει έναν μεγαλύτερο κινητήρα που χρησιμοποιείται για να εκτοξεύσει πέτρες από έναν μακρύ βραχίονα που αιωρείται στο κατακόρυφο επίπεδο. Σχεδόν όλοι οι καταπέλτες απασχολούνται στην αρχαία και μεσαιονικός πυροβολικό που λειτουργεί με ξαφνική απελευθέρωση τάσης σε λυγισμένα ξύλινα δοκάρια ή στρέψης σε στριμμένα κορδόνια από άλογο, έντερο, νευρώσεις ή άλλες ίνες. Εξαίρεση ήταν το μεσαιωνικό trebuchet, που τροφοδοτείται από τη βαρύτητα. Σε αυτό τρομερός όπλο, το μακρύ άκρο ενός βραχίονα σε έναν άξονα τραβήχτηκε ή βυθίστηκε και στη συνέχεια απελευθερώθηκε, επιτρέποντας ένα βαρύ αντίβαρο στο κοντό απέναντι άκρο του βραχίονα να πέσει και να ταλαντεύεται το μακρύ άκρο προς τα πάνω μέσω ενός κατακόρυφου τόξου. Οι σύγχρονοι μηχανισμοί που χρησιμοποιούν υδραυλική πίεση, ένταση ή άλλη δύναμη για την εκτόξευση ανεμόπτερα, αεροσκαφών ή πυραύλων ονομάζονται επίσης καταπέλτες.

Στον καταπέλτη της Ρωμαϊκής εποχής, ένας βραχίονας που φέρει μια πέτρα έπεσε κάτω, δημιουργώντας στρέψη σε μια δέσμη στριμμένων κορδονιών. Όταν απελευθερώθηκε η στρέψη, το χέρι στράφηκε προς τα πάνω και πέταξε την πέτρα με μεγάλη δύναμη.